Beşiğin tezgahlar; altındakiler,en sert tahtalar
Seni uyutan ninniler:
Hadi domatese,hıyara-çabuk gelin buraya
Ah, pazarcının güzel kızı…
Hiç yanımdan ayırmadım
Uyandırmalara kıyamadım
Parasızlıktan kreşe bile veremedim
Ah, pazarcının güzel kızı…
Şapka,patik,sutyen sattım
Sana onlardan okul harçlığı yaptım
Hep seni tezgahımda uyuttum
Ah, pazarcının güzel kızı…
Kimselere muhtaç etmeden büyüttüm
Sen gülersen ben de güldüm
Müşterideyken bir gözüm,diğerini de sana feda ettim
Ah, pazarcının güzel kızı…
Yağmurda,fırtınada
Seni korudum tezgahların altında
Çok şükür şimdi sen okulunda
Ah, pazarcının güzel kızı…
İçinde kalacak mı acaba,ince bir sızı
Soracak mısın: “-Niye oldum,pazarcının kızı? ”
İşte o zaman olur ömrümün sonu
Ah,pazarcının güzel kızı…güzel kızı…
Kayıt Tarihi : 8.6.2009 04:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!