* Pazar sohbetinde yaşanmış anılar 7*

Herkese iyi pzarlar bu gün gene hastahane anılarımdan birini anlatmak istiyorum.Ama önce kısacık
anlatmak istediğim bir şey var,eşime
hastayım deme de ne dersen de,çünki
Hastahaneyi sevmiyormuş/kimseviyor,ki? Beni hep arkadaşlarım eşleriyle götürdüler.
Ben bel fıtığı ameliyatı oldum üç ay
sonra kendisi beyin kanaması geçirdi
ben ona baktım çocuklarımız var ama
kızım öğretmen ne kadar izin alabilir oğlanlar desen öyle ben yatıp istirehat edemediğim için belim kaynamadı ikinci ameliyatta çelik çivi taktılar bu sefer eşimin sol tarafında balon göründü anjio yapıldı olan gene bana oldu yatamadığım için çivilerde tutmadı üçüncü ameliyata karar verildi bu sefer hem pilatin takılacak hemde kendimden alınacak kemikle dolgu yapılacak son olarak ilaçlı emar çekilecek oda ücretli yoksa randevuyla seneye kalırsın hiç bir şey yemeden gelin dediler neyse eşim
-Ben götürürüm dedi ben gayet şık giyindim büyük bir salon herkes randevusunu bekliyor bizim on numara
ama daha ikinci girmiş en azı yarım saat sürdüğünden saatler ilerliyor benim ilaç saatim geldi ama ben alamıyorum
birşey yemeyin içmeyin dendi ya bana sıra geldiğinde eşimin koluna girerek zor yürüdüm ordaki doktora ben parkinson hastasıyım ilcımı alamadım kasıldım deyince al al tükmüğün le yut dedi eh bunu önceden
desenize dedim neyse giriyrsunuz bir tüpün
içine kımıldamadan yarım saat ani seler veriyolr refleks ölçüyorlar
sonra çıkarıp damardan bir iğne yapıp yarın saat daha giriyorsunuz benim işlem bitti ama bende bittim eşime git bir tekerlekli sadalye getir bir adım desen atacak halim yok dedim şimdi beni arabaya oturttular ama herkez merakla acıyarak bana bakıyor ben başladım yüsek sesle
ellerimi çırpıp sallana sallana
-Aynalı körük olmassa be gelin gitmem
ut kemane çalmassa aynalı körüğede binmem millet şaşkın,şaşkın bakarken ben hiç oralı olmadan türküyü söyleye,söyleye çıktım ama arabaya binince sinirlerim bozuldu
salya sumuk aglıyrum,ama kendimi hiç bir zaman zavallıymış gibi göstermeyi hiç arzulamam. Belki pek
hoş bir anı olmaya bilir ama çocukluğumda meşakkatle geçtiği için belki sonradan yaşadıklarım beni güçlü kıldı.Evet Dostlar bu haftalıkta bu kadar herkese sağlıklı
mutlu ve sevgi dolu bir hayat dilliyorum. Münevver Ş enol
11 11 2007
haftaya kimseye söz vermeyin ben gene buradayım