*Pazar Sohbetinde Yaşanmış Anılar 27

Herkese hayırlı pazarlar.
Bu günde biraz düşünecek birazda gülümsüyeceğimiz bir anımı paylaşacağım. Biz her yaz izinimizi eşimin ailesiyle benim ailemde eşit geçirirdik,Ama ne zaman Ankaraya gitsek annesi ertesi gün yataklar serilir hastalanır yatardı, ne kadar dikilelecek dikiş varsa oda beni beklerdi,eşimde arkadaşlariyla hasret giderir sabah bir çıkar gecenin yarısı her gece alkollü gelirdi.Aile kalabalıktı bir bahçenin içinde kaynım görümcem kaynanam,görümcemin dört kaynımın beş iki de benim çocuk,gerçi benim oğlum bebekti,kızım her yemek saatinde ağlar ben evimizdeki gibi ayrı tabakta yemek istiyorum,burada daha ben bir kaşık almadan yemeği bitiriyorlar derken kaynanam burada böyle alış sen sadrazamın kızımısn derdi,Tabi kocaman meydan sinisine kocaman bakır tabakta çala kaşık yemeye alışmış onlar,Eşime -Hiç olmassa bizi gençlik parkına götür dedim,aman Allahım kayanamla eltimin dışında herkes hazırlanmış kafile halinde gittik ama inanin ben bir şey anlamadım onların sevincini görünce çok mutlu oldum,eşim-Bir akşam ikimiz gideriz sen Neşe
Karaböceği seviyorsun ya dedi,o akşam tam hazırlandık çıkarken Annesi
-Gelirken bana kızarmış kelle alın dedi,ben eşime-Purogram başlamadan alalım çıkışta bulamıya biliriz dedim,da soğur buluruz deyince ısrar etmedim
ama saatler ilerledikçe onun huzursuz olduğunu da fark ediyorum ama as
solistte ancak çıkmış ben zaten onu seyretmek için gitmişim,baktım ki huzursuz olduğunu beli etmeye başladı çocukları bahane etti ve biz Neşe
Karaböceğin birkaç şarkısnı dinledik tabi dinlemek denirse kalktık ama her
yer kapalı oturduk daha yeni pişmeye hazırlanan kelleleri beklemeye,ben
-Gidelim yarın alırsın dedim.-Yok Annem bekler almadan gidemem dedi.
Eve gittiğimizde gerçekten de yatağa oturmuş bekliyor,eltim -Ayyy bunlar
nerede kaldı dedi durdu dedi,seninki bir iştahla yiyiyor ve göya sepiri yapıyor
oğluna etlerinden verirken gülerek kemikleri eltimle bana uzatıp eniklerde
bunları yesin deyince bende-Yok,yok önce doberman doysun da malum aç it sahibini bile yermiş dedim ve dışarı çıktım.Ne onlar benden böyle bir şey bekliyordu nede ben de kendimden şaşırdım ama çok ağırıma gitmişti,canım
eltim nasıl onlarla beraber yaşıyordu zaten 55 yaşında gencecik gitti zaten
eşime-Beni yarın evime götür yoksa ben kendim giderim dedim,zaten
kızmda zehirli ishal olmuştu,ertesi gün evimize döneceğiz annesi sabahtan
ortanca kızıyla ayaş kaplıcalarına gitti.evet -Lütfen bütün kayınvalidelerden
rica ediyorum böyle hatalar yapıp gelinleri yüz göz etmiyelim,arkamızdan rahmet okutalım.Bende kayınvalideyim gelinim kızım kadar kıymetli.
Evet bu haftalıkta bu kadar haftaya kadar hoşça ve dostça kalın.
16.3.2008. Münevver Şenol