Herkese Hayrlı Pazarlar.Bu pazar Annem
Ayşe ve halam Nebiş ile ilgili bir anı yı paylaşacağım.İkisi İzmire bana geldiler,ikisine aynı kumaştan elbiselik parça aldım,aynı model dikeceğim seninkiler kumaşı bir gün vernelde beklettiler çekermiş sonra, özenle birde ütülediler,gerçekten de viskon kumaş bayağı çekti,halam yapılı
annem ufacık tefecik.-Bak hala sakın anneme sezdirmiyelim onun kumaşından sana robalık alıcam eğer ağzından kaçırırsan karişmam dedim.--Yok söylemem ayol ben çocukmuyum beni tembihliyorsun? Kumaşları biçtim annem.
-Kumaşlar yanlışlıkla karışmasın diye torbaya koyup kaldırmaz mı? Halam telaşlandı ben rahat ol gibi işaret ediyorum ama nafile,halam -Ayşeciğim sen bir damlacıksın bak o kumaş sana çok gelicek artarsa bana verirsin değil mi? Bana da kaş göz işareti yaparken annem yakalamaz mı? .Kumaşı getirip attı -Siz birşeyler çeviriyorsunuz ben bu elbiseyi artık giymem demezmi? halam çok üzülünce bu sefer annem de ona kıyamadı aslında ben
annemin neye alındığını biliyordum?
Babam boylu poslu adamdı halamın sen bir
damlacıksın demesineydi tepkisi çünki annem herkesin.-Aslan gibi adam seni iyi almış derlerdi,oda garibim.-Devede de boy var ne yani benim hanımlığım kadınlığım yeter der kendini savunurdu.,Evet bu haftalıkta bu kadar haftaya buluşuncaya kadar hoşca ve dostça kalın.Münevver Şenol.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
