Evet dostlarım gene bir pazar sohbetinde gerçek olan dostlarımla bir arada olduğumu biliyorum,bu günki sohbetim geçen hafta dedimya bir dede fuyası yaşıyordum. Bayram geliyor biz İstanbuldayız gönül ablayla mahmut paşadan çocuklara bayamlık aldım,karaköy yer altı geçidinden geçtik kestirmeden bir ara sokak vadır kadıköy vapur iskelesine çıkacağız ve orada işportacılar da ne isterseniz bulabilirsiniz o zamanda damalı su bardakları moda gönül abla seçiyor ben almıyacağım için bekliyorum derken bir el omuzumda baktım yaşlı bir amca ben bozuk parayı uzattım-Teesüf ederim benim dilenciye benzettin bak dedi göğsündeki istiklal madalyasını gösterince ben mahcup oldum.-Özür dilerim dede kusura bakma dedim,kulağıma
eğilerek -Sahibin varmı okadar güzelsin ki ben dulum da? Bir anlık şaşkınlığım geçtikten sonra gönül ablaya -Bak benim
taliplim çıktı karışmam deyince gönül
abla afalladı,bende dedeye-Bak dede sen hapte gazi olmuşsun ama benim öyle bir sahibim var ki kutuluşun yok kesin şehit olursun,ama bak sen dulmuşsun benim annemde dul sen burada bekle ben hemen onu alıp geleyim dedim ama bu arada gönül ablayla el ele tutuştuk bir
kaçıyoruzki sormayın o da arkamızdan
-OOOO sen gidicen anneni alıp nezaman
gelicen bu olmayacak iş diye söyleniyodu yani dedeninde akı kesmemişti bu işi biz vapua bindik gülme kırizin tutulduk evet bu haftaki anımızda bu kadar istanbuldan tüm dostlara sevgiler 23 12 2007
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
