**Pazar Sohbetin de Yaşanmış Anılar 42**

Evet dostlarım Pazar sohbetine hoş geldiniz.
Annem geçen haftaki yazımda dediğim gibi her akşam işten geldiğinde elindeki gazeteyi bana verir --Aaaa bak neler oluş evden kaçmış başına ne
haller gelmiş,Allah korusun sizler öyle bir hata asla yapmazsınız ben size çok
güveniyorum ama kötü niyetli insanlara güvenemiyorum.Eğer öyle bir şey
başınıza gelirse ben boynuma bir taş bağlar sebebim kızlarımdır diye yazar
kendimi denize atarım dedi.İyimi yaptı kötümü yaptı bilmiyorum? Çünki eşimle sadece mektuplaştık çıkıp konuşma teklifine.-Benim üç tane abim var asla çıkamam dedim.Annem.-Bak genç kız oldun seninle konuşmak
isteyenler olur, sakın yanlız yerlerde oturma çünki erkekler fırsat kollar lar dedi.-Anne yeter artık ben hergün bunları dinlemekten bıktım dedim.O da
-Tamam bende sana güveniyorum ne olursa olsun önce bana söylüyeceksin
başkalarından duymuyacağım çünki onlar ilaveli anlatabilirler dediCumartesi günü pendiğe pazar kurulur.Tuzla Piyade Okulu yakın olduğu için talebeler
koyun sürüsü gibi pazara yayılır.Annemle bizde aliş veriş yaparken yanımdan geçen Havacı As Sb,O benim meşhur kırmızı paltom var ya şiir lerime konu olan işte,onun cebine usulca bir pusula bıraktı ve kayboldu.Ben
korkudan titriyorum, annemede söz verdim ya önce her şeyi ona söylüyeceğim diye,alıp okumadım bile.-Anne pazarda birisi benim cebime mektup attı dememle annem çok sinirlendi aldığı gibi okumadan yırttı attı,
benimde belime uzanan saçlarımdan tuttuğu gibi -Niye senin cebine atıyorlar da benimkine atmıyorlar tabi senin gözün fıldır,fıldır etrafta da ondan
-Bende içimden eeeeeeee bundan sonra bende sana bir şeyimi anlatırmıyım
dedim.Bunuda burada neden yazdım Anneler çocuklarınızın güvenini sarsmayın diye,çünki ben o olaydan sonra annemle hiç bir şeyimi paylaşmadım çünki korktum.Bu haftalıkta bu kadar devamını haftaya bırakalm.Dostlarım hoşça ve dostça kalınız.22.6.2008.Münevver Şenol