Pazar hamamı Şiiri - Yusuf Yıldız 3

Pazar hamamı

Sebzemi satılırdı acaba orda
Düşünür,dururdum.
Halbuki dibinde, burnumun
Bağlıyım sanki oturduğum yere
Geliyor el alemin gavuru uzaktan
Ta ırak yoldan
Utandım,kendimden
Vardım pazar civarına
Arnavut kaldırımlı taşlı sokak
Her adımda farklı figür
İlk girişte fark ediyor insan
Taş aynı taş
Yerleştirmedeki ustalık
Cerrahi ameliyat gibi
Girdim kapıdan ama,
Tam o esnada, kısa kaldı
Kapının yarısında boyum.
Gücün simgesi
Ya Selçuklu, yada Osmanlı
Mimari ve görsel sanatlar
Adeta olmuş harman
Hamamın duvar taşından,
Kubbeye, sundurmalardan al ki
Kristal cam avizelerine
Bronz korkuluklara varana kadar
Serilmiş, sanki iç içe
Ama her bir objenin
Duyulmuş karekterine saygı.
El işçiliğinde ne kadar da
Eskiye rağbet olduğu
Su götürmez haklı bir gerçek
Adeta bedenin şimdide ama
Ruhunu alıp götürüyor
O geniş ağızlı bakır kurnalar.
Herbiri birbirinden farklı
Musluk başları horoz figürlü
Kiminde el dövmeli
Döküm demirden, bir kaç tanesini
Gözüm bir yerden ısırdı
Sanki hitit döneminden
Lahit sanduka gibi, esrarengiz
Göbek taşları.
Dalmışım ki o kadar
Babayiğit delikanlı güvenlik
Düdüğünü çalıp,müze hamam
Kapanıyor diyene kadar,
Okudum çıkınca kapıdaki levhayı
Pazar günleri kapalı.