pazar-gunu Şiiri - Sinan Erdoğan

Ruhuma işkenceye başladı gönderdiğin acı sözler
Sensizlikten yorgun yüreğimden başladılar didiklemeye
Kulağımda hala sesin yankılanıyor edepsiz zamanlarda
Hiç bitmeyecek değil mi bana ettğin eziyetler

Senin yüzünden acıdan zevk duyar oldum umarsız
Yediğim lokmalarda bile belirgin bir hüzün havası
Ümitsiz ve çaresiz bırakmamışsan beni mutsuzum nerdeyse
Sakın dönme olur mu alıştım acıyı mey yapıp içmeye

Çaresizlik artık sıradanlaştı beynimin hücrelerinde
Acıyor mu acımıyor mu bilmiyorum kanattığın hislerim
Oysa kanayan her yara acır bildiğim yerinde, tenimde
Sen nötrleştirdin bütün bedenimi artık ne artıyım ne eksi....

Ben de az sadist değilim yani tek suçlu sen değilsin
İzin verdim beni böylesine virane hale getirmene
Oysa perşembenin gelişi bile salıdan belliyken
Ben hep Pazar gününü yaşadım senle, göz göre göre