Pazar 12.10.2008 Saat= 18:26

Tertemiz bir son, üzerinde gözyaşları
Kimini güldüren, kimini ağlatan hüzünler
Çaresiz bu dünya, çareler yok oluşlarda
Yaşamamakta, yaşanmamakta ve yaşanamıyor artık
Kırık birkaç bardak bile acıtmıyor elimi
Kanayan elim değil ki, yüreğim
Yorgunum biraz da bitkin
İstemiyorum seni, onu, başkasını sevmeyi istemiyorum
Ağır geliyor, hem hüzünler hemde bir damla yaş
Sessizlik çöküyor bedenime, ruhum başka diyarlarda
Hayallerim, ya gerçekleşmeyen hayaller ya da unutulmaya hazır , pas tutmuş
Kilitlerle kapatılmış kapılar, içinde bir ben varım odanın
Mahkum gibi, mahkum edildim, suçum yokken
Sahte bir gerçekle yüz yüze geldim birazda kırıldım biraz daha dağıldım
Çoğalan hüzünler, paramparçaydı
Azalan sevinçlerim, bitmişti
Artık ne sevmek istedim beni üzeni ne de nefret etmek
Ama engel olamadım yüreğime, yine de sevdi seni
Hergün kırılarak sevdi, karşılık beklemeden
Belki kavuşamayız diye, söylemedim sana
Uzakaşırsın diye gözlerimden
Söylemedim sana