Birkaç satır yaz derlerdi ölmeseydiler
Onlarda insanoğulllarının evlatlarıydılar
Kimisi yalnızlığa dalıp gider, uzak limanlarda
Diğerleride sessizce bir kalem birde kağıt çıkarırdı
ıslak ve paslı ceketinin içinden
Kağıt biraz parçalanmış, kalem de kırılmış olurdu
Ama ikisi hala çalışır durumdaydı
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Devamını Oku
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta