İnsan önce kendiyle kalmayı bilmeli
Bir akşam sofrası hazırlamalı
Şöyle mumlu, çiçekli
Yelken açmalı fırtınalara inat
Maviyle kardeş olmalı
Kıyıya ulaştığında karşılayan
Yine mavi olmalı
Bir gece gölgeyle yürümeli
Bir sabah yağmurla uyanmalı
Bir kedi sevmeli...
......
İnsan önce yalnız kalmayı sevmeli
Ancak o zaman paylaşmayı bilebilir.
Kayıt Tarihi : 8.2.2004 11:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!