O kadar mutluyum ki paylaşmaktan,
Almayı hiç düşünmedim ve düşünemiyorum.
Vermek,mutlu etmek, her şeyi paylaşmak istiyorum
Böyle düşünüp, yapınca, rahatlıyorum, mutlu oluyorum.
Sahip olduklarımı paylaşmak, sevgiyi, duyguyu paylaşmak,
Bence, aslında gerçek insan olmak yaşamda.
İsteyene önem vermiyorum,paylaşmayı sevene bayılıyorum,
İsteyene değil, paylaşmak isteyene dönüp bakıyorum.
İsteyerek sahiplenmek yapısında olanlardan uzak duruyorum,
Zaten onların, emeksiz bir şeylere sahip olma duyguları var.
Emekle sahip olmak yerine onlar
Emekle sahip olanların,elindekine göz dikiyorlar.
Hayatta mutlu olmaları mümkün değil,
Gözleri kendilerine, içlerine dönük olmak yerine,
Hep etrafındakilere dönük, onların gözleri
Hedefleri yok kendilerinin, başkalarının hedeflerine göz dikerler.
Bu yüzden de,erişemeyince mutlu olmaz onlar,
Allah beni, bizleri onlardan korusun,
Beni de paylaşmaktan mahrum etmesin Amin.
21 Ağustos 2006 İstanbul Çamaltı
Fahrettin ÖzçelikKayıt Tarihi : 13.3.2009 13:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!