Paylaşma Şiiri - Kamil Mehmet Tuncer

Yine bu gece her yer karanlık
Işıklar sonmuş evlerde ıssız
Yalınız kalmış kalbim gibi sessiz
Bir kere beni hatırlarsan eğer;
O sıcacık yatağında uyurken
Ellerini koynuna alıp ta sarıldığın kim
Bana ait olan o duygularım mı paylaşılıyor
Geç artık geç bunları
Kimseyi döndürmem ben yolundan
Ne ellerine sarıldığın yabancıyı,
Nede boş kalan yatağını dolduran.
Çok uzakta da olsan görürüm gözlerini
Neden hala mutsuz neden hala kederli
Belkide gözler nemli, ne o ağladın mı
Yoksa özlediğin hayat bu değil mi
Gene geceleri aşksız bomboş mu için
Yoksa telefonlar mı kapalı niçin
Güvendiğin dağlara kar mı yağdı
Peşinden koştuğun kader umutsuz mu
Üzme kendini her şeye rağmen
Beni duy bu kalp sana sesleniyor
Geceler hüzünlüdür. Bomboştur her yer
Ben o boşlukta çok yaşadım
Paylaşırım o hüznünü ararsan eğer.