Paylaşım Şiiri - Olgu Gürdal

Alın beni yine, alın aranıza.
Dün yarım kalmış, yaşanası denen
Duyguların anısına
Bir resim çizebilsem dediğim anlar var ya.
Hani kaldırımda görmüştük
Sayılı yağmur damlaları altında.
Benim beyaz, senin ak dediğin.
Yani,
Bir şeyleri paylaşmak.

Gözlerin bir pınardı bu paylaşımı ararken.
Bir pınardı: Soğuktu bakışları.
Bir pınardı:
Dinmedi gözyaşları.
Bir hayrattı belki de
Çünkü baktığı her yere hayranlıkla, derinden,
İnce bir sevgiyle bakardı
Ama soğuktu bakışları.
Seni daha ilk gördüğüm gün
Bir şeylerin değişeceğini anlamıştım hayatımda.
Aynanın karşısına geçtiğim zaman
Gözlerim haber verdi bunu bana.
Alışkanlıklarımdan vazgeçmenin düşüncesi Uğulduyordu beynimde
Ve bir kibrit çöpünün alevi kadar parlak,
Kısa anlar oluyordu yaşamımda.
Üzülmüyordum yine de
Artık anlıyordum:
Uyanan, değişen,güzelleşen

Yani,
Sen olmaya çabalayan ben...
Zamanın dağılmış,ufalanmış,
Kaybolmuş parçalarında...

Günler oluyordu derken;
Karanlık, telaşlı, sıradan.
Bir bilim adamının uğraştığı
Karmaşık konular gibi
Birbirimizi anlamaya çalışırken,
O-adına sevda dediğin- gözlerimizdi
Günden güne eriyen, yok olan.
Şimdi, keyifle sulanmış çiçeklerin Gülümseyişinde,
Birbirine uzak duran gözlerimiz
Baharı andırıyor usulca
Ve biten bir aşkın son diyaloğu yaşanıyor Dışarıda:
Hoşça kal.
Hoşça kal ama
Beni asla unutma.