paylaşdıkca insanlıgımı görüyorum ki malamat olmuşum her güne üryan gerçekligimle kalmışım yapayalnız kördügüm olmuşum çöz çözebilirsen sitemler boşlukda uşuşmuş duyan yok sessizligimin çok sesliligini oysaki senfoni orkestrası gibiydi çıglıklarım olmuyor nöbete girmiş şerefsizlikler vicdanı red,mi yapsam acaba duygularımı insanlıgımı kaldırıp bir köşeyemi atsam çogaltmalıyım iyilik düşüncelerimi büyütmeliyim insana dair ne varsa hümanizmi bırakma fatoş diyorum bırakma alemin puşt oldugu bu dönemde bırakma hayata inad içindeki güzellikleri sergile dogacak yeni umutları sakla yeşersin içimdeki kötülükleri yakıyorum bu gece tozlu raflarda kalmak üzre bırakıyorum kuşların atların özgürlügü sevdigi gibi severek geliyorum yeniden özgürlügü almaya ya alınır ya da ölünür fatoş salman
Fatoş SalmanKayıt Tarihi : 9.12.2011 13:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatoş Salman](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/09/paylasdlkca.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!