sakin ipek umuduyla
bırakır kendini sulara
umulmazlıklarında yüzü yelpazelidir
durgunluğu yatak örtüsü
akışkanlığında hazır ırmaklara kanı
tükenişinde bile sonu umurunda olmayan mum
yitirdiğinde sözü unutulan şarkı duraksamaları
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta