sakin ipek umuduyla
bırakır kendini sulara
umulmazlıklarında yüzü yelpazelidir
durgunluğu yatak örtüsü
akışkanlığında hazır ırmaklara kanı
tükenişinde bile sonu umurunda olmayan mum
yitirdiğinde sözü unutulan şarkı duraksamaları
eski sular akar sıkıntısında
boşluğu deniz kapsayandır
patikalara uçurunca usunu
anlaşılmaz dağlara çıkar
hiçbir zaman kavrayamayacağı
anlaşılmamayı
paylaşılamamayı kavramaya
üstüne sinen tutkularıyla boşuna
yitirse de tüm mevsimleri
o yine hep çıplak
yüreği yepyeni güneşler doğuracak
uğultusuz günlere
Kayıt Tarihi : 12.4.2009 02:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!