Paylaşamadık Şiiri - Şafak Özışıl

Nereye gidiyor bu insanlık
Sanki bir uçurum sonu
Sevgisizlik, saygısızlık
İşte budur esas konu
Paylaşmayı bilmezsen
Savaştır elbet sonu

Paylaşamadık mutluluğu
Kederimizi paylaşamadık
Paylaşamadık koca dünyayı
İnsanlığımızı paylaşamadık

Bir dost dostunla kanlı bıçaklı
Konuşmayı unutmuş diller silahlı
Sorsan ikiside kendince hep haklı
Saygısızlık,sevgisizlik iki taraflı

Paylaşamadık sevinçlerimizi
Hüzünlerimizi paylaşamadık
Paylaşamadık umutlarımızı
İnsanlığımızı paylaşamadık

Hep kıskandık onun niye var diye
Çekemedik bir türlü bunu sineye
Çıkarcılık kan emici bir kene
Gel vefakarlığı sende bir dene

Payalaşamadık hatalarımızı
Sevaplarımızı paylaşamadık
Payalaşamadık topraklarımızı
İnsanlığımızı paylaşamadık

Komşu bile komşu için şimdi gurbette
O kadar uzaklarki hepsi hasrette
Bir kıvılcım bir ışık yakın gelecekte
İnsanlık yaşayacak birgün gerçekte

Gelin paylaşalım kalplerimizi
Dostluklarımızı gelin paylaşalım
Gelin paylaşalım fikirlerimizi
İnsanlığımızı gelin paylaşalım

Şafak Özışıl
(2000)