Paylaşabilsen Şiiri - Çetin Erdoğdu

Önce gökyüzüydü yüzün
Güneşli parlak mavi
Sonra hüzün müydü yüzüne çöken
Bulutlu, yağmurlu havaya döndü

Bana bıraktıkların bumuydu
Bu kara elmas gözyaşların
Bende sakladıkların neydi?
Neydi böyle;
Suskunluğa atan seni? ..
Paylaşabilseydin belki
Bir kırılgan cümleyi
Tamir edebilirdim yitik kelimelerle
Paylaşabilseydin
Bir cümlede ben katardım
Yangın cümlelerine; su niyetine

Paylaşabilseydin...
Gerçekten yapabilseydin
İşte o zaman
Yürekli derdim sana

Olmadı...
Yapamadın bir türlü
Dudakların kıramadı
Dilindeki paslı zincirlerin
Birbirine ekli hüzünlerini

Seni kendinle
Gözyaşlarını paylaşmaya bıraktım
Başı boş...
Ya seline kapılır arınırsın
Ya göz bebeklerini daha çok seversin
Hüznünü paylaştıkları için seninle
Bu sayfaya,
Kırmızısından can sarısı
Çuha çiçeği bıraktın
Birde
Gözbebeklerinden düşen
Bir damla gözyaşı
Bil ki artık bıraktıkların
Solmayacak sayfalarımda
Bilemiyorum
Sayfalar dayanabilecek mi
Bu yangına, yangın kırmızısına
Bilemiyorum yetecek mi
Günlüğüne düşen gözyaşların
Bu yangını söndürmeye
Bil ki ben
Bu yangınlarda sevdim seni
Ne sen kurtarabildin kendini
Ne ben anlatabildim sana
Bu yangının sebebini

Sebepsiz değildi
Cümlelerin düştüğü yangın yeri
Sebepsiz değildi
Yangınlardan arta kalan zaman.
Zamansızdı..oysa
Yürekte korlaşan sevda

Olmayacak şeyleri yaptım bugün
Bugün bende senin için ağladım
Kendim için ağlamayı unutmuşken
Nedenler çoğalırken dilimde
Senin dudaklarında buz kesti
Nedenlerin öyküsü
Birkaç kırılgan kelimeden sonra
Nedenlerden gözyaşları dilendim
Sevda sokağında
Pay çıkarırken kendime

Olmadı! ..
Suretleri yitik dilenciler
Senden çaldı dilendiklerimi
Ne kadar arsız
Ne kadar duyarsızlardı
Ağızları kulaklarında
Gözyaşlarının arasına sıkıştırmışlar
Soğuk gülüşlerini
Ne kadar yalan
Ne kadar yüzsüzdü sevileri
Oysa ne kadar yangın
Ne kadar
Yalansızdı çaldıkları

Niyetin geri almak mıydı
Yoksa, kara elmas gözlerindeki
Nemin sebebi bumuydu
Bumuydu yoksa
Dilinde pas tutan sır
Bumuydu kara kirpiklerini yakan tuz
Bumuydu yoksa
Keşkelerin çoğaldığı
Esmer yüzündeki buz

Her şeye
Yeniden başlamak mümkün
Güneşin doğuşunu yeniden görmek
Yeniden sevmek hayatı
Mümkün olan paylaşmak

Paylaşabilsen
Yangından kalma küllerde
Çiçekler yeşerecek
Hayata...
Sevdaya...
İnsana dair.
Kırabilsen hüzün zincirlerini
Mutluluk olacak
Paylaştıkların sana...