Paylaşabilir misin? Şiiri - Haldun Uras

Hiç tanımadığın birine üzülebilir misin?
Gözyaşlarını saklamadan akıtabilir,
Dertlerini içten paylaşabilir misin?
Gözlerinin içine bakıp,
Sıcak bir “Merhaba” diyebilir misin?

Sen hep güzelliklerle mi dostsun?
O hani herkesin peşinden koştuğu,
Kimseye yar olmayan güzellikler vardır ya.
Bir kelebeği ölürken kanat çırparken görsen,
Bir bacağı sakat kediye birşeyler söylesen.
Dalından düşen bir yaprak, çorak bir toprak.
Sen ki, acılara duyarsız bir garip ortak.
Aynı yerlerde aynı zaman diliminde,
Aynı kaderi paylaştığını hissedebilir misin?

Nereye gittiğimizi düşünmeyen yolcuyuz biz,
Yaşam denilen görevin kahramanıyız biz.
Düşen yaprağı yerine koyamasak bile.
Evrenin sırlarını çözemesek bile,
Bari o sakat kediye yardım etsek,
Kaybolanı geri getiremesek bile,
Elimizde kalanı kaybetmesek.

Bak bugün yağmur yağdı, gökkuşağı çıktı,
Ellerini uzatsan acaba dokunabilir misin?
Rengarenk sarmış bizi, umut dağıtır gibi.
Bir avuç umut alsan, birazcık bana versen,
Kalanla idare edebilir misin?
Ya da koşarak altından geçmeyi denesen,
Birazcık gülümseyebilir misin?