Payitaht Şiiri - Ömer Karataş

Ahhh aziz İstanbul sehri yar sehr_i canan
Nice aşıkların gezdi bağrında hayran hayran
Gözlerin mavi dalsam çıkamam
Üç kolyeli yarim boynuna sarılsam
Eyy sultanlar konağı payitaht
Kudüs'ün kardeşi dertli baht
Çiçeklerin mi soldu yalnız mısın
Bilirim ki gönlün uzaklarda gamlısın
Nerde iki cihan sultan Abdülhamit Han
Haberi yokmu Mescid-i Aksa'dan
Kalksa çehremize tükürür
Feryadindan yıldızlar yere dökülür
Eyy İstanbul sen Kudüs'ün kardeşi
Bizse ayakta yürüyen insan leşi
Katranlara mı düştü kalbimiz
Dilimiz yoksa bugzetmez mi kalbimiz
Affeyle İstanbul affeyle Mescid-i Aksa
Ölümüz dirilir kullerimiz kalksa
Bir ses ver uyansin sinemiz
Bir lahzada çehresini ezeriz
Sultan Abdülhamid Han ki gezmezdi abdestsiz
Üzülme yolunda geliyor Koca Reis
O ki istanbulun şehreminiydi
Şimdilerde gönlümüzün sesi
Eyy İstanbul Kudüs seninse kardeşin
Gözyaşlarını sileceğiz ol emin