Payitaht Şiiri - Muhammet İkbal Canbay

Şu aşk-ı cihan da neymiş?
Malum ki, sendeki nazarı çoğu görmemiş.
Mecnun ile Leyla da kimmiş?
Malum ki, bendeki aşkı kimse bilmemiş.

Vazcaymak senden, zatına hürmeten.
Bir habere razı olmak, sıhhatinden.
Görüpte diyememem, gitme ihtimalinden.
Senden mütevellit çocuk, vazgeçtim senden.

Kıskanırım, senden bile, seni.
Kelimeler, boğazımda bir düğüm, senli, benli.
Yıllar uzun, hayat kısa, desem mi, demesem mi?
Kelimeler prangalanmış gönlüme, senli, benli.

Lisan-ı sinem müsaade etse aklıma.
Toplasam da cesaretim, çıksam karşına.
Lal olmuş bülbülüm, anla Allah aşkına!!!
Kelimeler bir bir düğümlü, lisanımda.
Kelimeler okuman umuduyla, yazılı kağıda.

Kim gelir imdadıma, bir naçar şairim.
Nazar-ı efsununla velet, zebun olmuşum.
Payitahtımsın velet suretinde var, daimi bir tebessüm.
Benim biçare ahvalim, şair-i merhumum.