Payına düşendir gülmek

Tanrının şiiri insanın sevgisi;
Sevdiğin kadar Rabbi tanırsın
İstediğin kadar gez, dolaş
Anlaşıldığın kadar varsın

Bu yeryüzü ve altına anlam veren;
Seni anlayan bir kalpten gelir
Bir kalpte yoksa seninle atacak;
Tüm bu canlı yaşam ölüdür

Sarhoş olmak için neden;
Bitiriyorsun şişeleri ?
Çocukluğuna dön !
Zira çocukluk;

En güzel sarhoşluktur

Üstünde ki tüm bir dünya aslen;
Bir duraklamasına bakar kalbin
Ciddiye alabileceğin ne var ?
Özgür kahkahadır senin payın

Payına düşeni yaşa

Ah güzeller güzeli ay ve güneş
Gecemi ve gündümüzü aydınlattı
Fakat insanın gözleri görmüyorsa ?
Ne ay ne güneşte güzellik kalır

Güneşten seni aydınlatmasını bekleme;
Sen kendini aydınlat;
Ardından güneş bile senden feyiz alır
Doğumunda getirdin musalla taşını

Bundan dolayı kimsen yoktur
Kara toprağa götüreceğin yine;
Tek kendi başın

Sensin kendine dost, sevgili, derviş
Anada sensin babada
Dostta hasım da
Kardeşte

Bundan dolayı kendinin şiirini yaz
Sen ölsen de çağlar boyu yankılansın

Şairden sevgi ve selamlar

-Sergen Durgut