Payıma Düşen Ayrılık Oldu

Pencerene sarkan dalları hatırla
Biri bendim,asılı kalırdım yanında,
Bedenim ayrı kalsa da ruhum hâlâ o ağacı andırır
Tüm benliğimle pencerenin altındayım
Işığın vurduğu yer yalnızlığımla kararır
Kabuklarıma sarılı acılarım içime içime yakarır.

Serdim dertlerimi toprağa,rengi görülmez oldu
Kahvesi,yeşili kederimle kaplandı,
Geçtiğin yerlerde sen dolu kalbim dolaşıyor
Yüreğimde hissediyorum adımlarını
Başka diyarlara gönül verme
Düşündükçe yüreğim üşüyor.