Deme bir şey payidar, şimdi zaman akşam
Hicran yaşar gönlüm, dağılmıyor bu efkâr
Ardı ardına yıkıldı, ömür denilen kadehler
Başa düşen aklar ile sayılmıyor seneler
Vuslatın zamanını, biz bilemeyiz payidar
Kötü yazılmış kaderin, şahididir bu saçlar
Dünya değirmenin de, öğütüldü bir ömür
İster hüzünlerden dem vur, istersen gül payidar
Bana bir şey deme payidar
Ben bilirim ayrılığın, yürek yarasını
Yaradan kan, damlamasını
Ağlak gecelerin yasını,
Ve de, ihanettir, acının ağa babası
Bana bir şey deme, payidar
Zaman çok kötü, intikam alıyor
Adam sanılan insanlar, bize miras kalıyor
Başıma, neydi belirsiz, bir sürü maraz sarıyor
Bana bir şey deme, çok kızgınım payidar
Ahkâm kesen insanlar, kendini adam sanıyor
İşte ondandır ki payidar, tasası bana kalıyor
İlhan keskin
04.02.2011
Kayıt Tarihi : 4.2.2011 11:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her bir insanın içinde bir payidar mutlaka vardır ve onla mutlaka dertleşir benim içimdeki payidarla acizane dertleşmemdir.
TÜM YORUMLAR (1)