Payanot'un Aşkı Şiiri - Abdullah İnal

Bakardın sen de zeytinliklerin tepesinden
Beyaz badanalı evlere
Günde bir kez yolcu gemisi uğrayan
köhne limana

Ve çocukluğun geçiverdi
ilk aşkın bir palikaryaydı
Oda sevdi, ama bir gün,
Ada şaraplarını
Beyaz badanalı evleri
ve ' En Büyük aşkım ' dediği seni bırakıp
Günde bir yolcu gemisi gelen limandan
Atlayıp gideverdi içlerine doğru ülkesinin
İçinde bir yaraydı
Hep senin payanot
Vurup kendisini sulara
Anadolu ilk durağın oldu
Yıllar ve yollar kovaladı bir birini
Çanakkale Biga arasında mekik dokudun
Dağ köyleri, elektrik, su, yol yok
Üstelik sığınmak istediklerin
Hepsi çoktan ardını dönmüş
Bir hüzzam şarkıydı yaşadığın

Büyüdü içinde yalnızlıkların
Öğrencilerin yaşamana
yalnızlıklarını doldurmana yetmiyordu
Umut bağladıkların,
dönüp bakmıyorlardı
ve bir gün ilaçlar yutup kutularca
' Yeter Feride öğretmen ' dedin
' Bu kadar yaşamak '
Beklentilerin, umutların
Karışmışken deryalara...