Payanda Şiiri - Önder Karaçay

Üzerimize doğru geliyordu dünya,
Kendini mahmuzlayanların intikamıydı bu.

Akıl ve vicdan insana
Geçmişi anımsasın, geleceği kurgulasın

Ödlek kuruntuların,
Tamamı korku

İlham ayaklara hareket emri vermişken,
Bu adımları artık kim durdurabilir

Yumurta kabuğu kalınlığında hayat,
İnceldiği yerden kırılıyor

Organize belirsizlik
Bir kişinin iki dudağına odaklanıyordu

Kılcal damar sızıntıları,
Kan kokuyordu.

Devrim birikimi yenilmiyor,
Son kurşununu sıkıyordu birileri.

Supap vazifesi yapan güçler,
Sürekli nöbetteydi.

Yarının yıkıntılarını
Omuzlayacaklardı

Eski alışkanlıkları
Yakalarını bırakmıyordu

Payanda
Seçilmişlerin seçilmişleriydi

Yinede bilincimizi açmaya yetmedi
Kendi kendimizi aldatmaya meyilli
Ön yargılar besleniyordu

Çok kaba çizgilerle çizilen,
Hukuksuz davranışları
Hoş görme lüksü hüküm sürüyordu

Bu sulta eteğin altında olmam diyenlerin,
Eteğe sığınmış olmaları nasıl bir ittifakın,
Kapı aralaması olduğu da zamanla anlaşılır.

Ötekileştirilerek bölünmüşlüğü
Birleştirebilecek tek bir yol kalmıştı

Kuvvetler birliği otoriteye dönüşmüş
Tek başlılık oyunu,
Payanda israfıydı

Önder Karaçay