Pavyonda Bir Kadın Şiiri - Eren Çiçek

pavyonda bir kadın
dudaklarını ruj bağlamış
saçlarını az önce taramış
dünyayı tersinden görüyor
pavyonda bir kadın beni kesiyordu
bana bakıyordu
ben ise ona ağlıyordum
aşık oluyor sanıyordum
şarap içiyordu
ve bir çoğu da esrar çekiyordu
beni içine çeken kalabalıklarda yaşamak zorunda kaldım
kaybolmalıyım
çünkü ben onlar gibi değilim
pavyonda bir kadın
bakışlarını nikotin kaplamış
saçlarını az önce taramış
dünyayı tersinden görüyor
hiç tanımadığı bir insanın koynunda uyuyordu
üstü başı kimyasal kokuyordu
bana bakıyordu
ben ise ona acıyordum
karnı aç sanıyordum