PAUL VERLAİNE’ni andım,acıyla.II.Bölüm Ş ...

P.Vairlaine,hapisteyken kaldığı hücre kadar odasının tavanından sadece mavi gök,ve bir ağacın göğe doğru uzanan bir tek dalını görebilmektedir.Bu dala,zaman-zaman gelip konan bir kuşun seslerini ve uzaklardan kulağına gelen çan seslerini işitmektedir.Ve kendi-ne sormaktadır:
“..NE YAPTIN! ..Söyle,ne yaptın gençliğine…?
ALLAHIM! ALLAHIM! ..diye yakınmaktadır..
Tam metnin tercümesini hatırlayamasam da,özetle,” Ne yaptın? ..Yazık ettin gençliğine! .
Feryatlarıyla,pişmanlık ve acılarını dile getirmektedir; böyle hatırlıyorum..
Pişmanlığın acıları,insanın içini kurt gibi kemiriyor..Benim GENÇLİK HATAMI DA ALLAH AFFETSİN..
Ben de ba’zan,hatta sıklıkla, Ne yaptım,neden yaptım? ! ..diye sormuşumdur..