Pau’da beklerken... Şiiri - Gökçe Güzey

Çanaktan boşanırcasına yağan yağmur
gözümden akan yorgunluğa karışıyor
Rüzgardan sallanan palmiye yapraklarının arkasından
renksiz gök yüzüne dalmışım

Aklımda gözlerinin gri mavisi
Kalbimde beni avutan sonsuz sevgin

Saatlerdir beklediğim uçak sanki bir hayal ürünü
Arada bir bakıyorum panoya
iptal oldu mu olmadı mı diye

Beni beklediğin evimize ulaşmam mümkün değil
Yağmur aramızdaki engelin muhabiri
Beklemekten başka yapacak birşey yok zaten

Aklımda sen
Yağmurlu günlerde güneşim
Ruhumun öbür yarısı

Güzel yüzüne konduracağım
yüzlerce öpücüğü düşünmek
beni gülümsetiyor...

Yağmur kesiliyor birden

Hadi gözümüz aydın
Geliyorum, az kaldı

(Pau, 2007)