Bana parkta servetimi neden şehit ailelerine yada kimsesizlere bırakmadığımı sormuştun,
-Evet
--Bunun bir sebebi daha var.
-Nedir?
--Sizin inanışınıza göre bu dünyadaki iyilikler ve kötülükler öbür alemde değerlendirilecek,ve ceza yada mükafat olarak geri,dönecek.Cennet ve cehennem.
-Evet,
--Söylermisin,hiç otuzlu yaşlarda servetinin bir kısmını yada tamamını bu kurumlara bağışlayan birini gördünmü? Fakat sanatçılarınız,büyük işadamlarınız ömürlerinin son demlerinde vasiyetlerini yazarlar,vediğer tarafı kurtarmak adına bu tür bağışlarda bulunurlar.Bu gecikmiş bir korkudan başka birşey değildir,yani sizin insanlarınızın bir çoğu gençken dinsiz,yaşalanınca müslüman olurlar.Bu yaradana yalakalıktan başka birşey değildir,ve yaratan bunu yutmaz.Yani bu dünyada türlü rezillikleri görmezden gelerek,rüşvet yiyerek,adam kayırarak,yoksulu ezerek,çalıp çırparak,kazandığın iğrenç bir serveti öldükten sonra bu kurumlara bağışalmak,aynı günahı onlarla paylaşmaya çalışmak demektir.
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta