Hilal birz zor ikna etmesine rağmen,çocuğu almadan kadınla göndermeyi başarmıştı.Fakat ne olduğunu bir türlü tam anlayamıyordu.Kadın çocuğu neden kendisine vermek istemişti,hemde karşılığında bir yığın mal,mülk,para teklif ederekSanki torunundan kurtulmak istiyordu.
Hilalin kafasını kurcalayan tek soru bu değildi,Azize hanımın kocası ölümü sağmı,çete elemanımı,yoksa bir askermi,bunuda tam öğrenememişti.Okadar çok çelişki biraradaydıki,artık kimin doğru,kimin yalan söylediğini anlayamıyordu.Ertesi gün karakola gitmeye karar vermişti.Öyle ya bu işten sıyrılmanın,daha doğrusu en doğruyolu bulmanın tek çözümü emniyeti herşeyden haberdar etmekti.Murat hala kendisini aramıyordu,demekki Coşanın söyledikleride tam gerçeği yansıtmıyordu.Eğer kendisini gerçekten seviyor olsa gelir,yada en azından bir telefon açardı.
Ertesi gün,vakit kaybetmeden karakola gitmişti.Biraz beklemişti,çünki komser başka bir olayla meşguldü.Komserin odası boşaldığında görevli memur Hilali içeri almıştı.Biraz olsun tedirginliğini,üzerinden atmıştı hilal.Komserin üniforması,odadaki türk bayrağı ve Atatürk posteri içine huzur doldurmuştu.Artık kendini daha güvenli hissediyordu.
Komser hiçbirşey olmamış gibi rahat tavırlarıyla Hilali sakinliğe davet ediyordu
-----Hilal hanım,biliyorum arkadaşınızın ölümü sizi etkiledi.Tabii bir cinayetle suçlanmış olmak yada şüpheliler arasında olmakda huzurunuzu kaçırdı.Ama artık korkmayın,suçluları tesbit ettik.
Oan hilalin beyninden aşağı kaynar sular boşalmıştı sanki,suçluları tespit ettik diyince
'' yakalandılarmı'' diyebildi
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
