Hilal arkadaşının neden kendisinden ayrılmak istediğini anlayamamıştı.Acaba Arzu yaşanan olaylardan korkmuş ve bunun içinmi Hilalle yolunu ayırmak istemişti.Daha düne kadar Arzuyla kalmaması konusunda ailesinden baskı gören kendisiyken şimdi Arzu ayrılmaları gerektiğini söylüyordu.Hilal birazda kırgın bir sele soruyordu Arzuya
---Ne oldu Arzu,niye ayrılmamız gerekiyor,başına birşey gelmesindenmi korkuyorsun,seninde huzurunu kaçırdım değilmi?
Arzu belkide ilk kez bukadar ciddi duruyordu,Hilalin karşısında ve nerdeyse hiç olmadığı kadar kendinden emin cümleler kuruyordu
---Hayır canım,başıma bela açtığın,huzurumu kaçırdığın filan yok.Bunları düşünmedim bile,sadece biz artık Salimle oturmaya karar verdik,yani
Hilal şaşırmıştı
---Salimlemi oturacaksın,ama.....
---Evet Salimle oturacağız,onunla iki haftadır beraberiz,bir dargın bir barışık devam ediyoruz.Ailesi benimle olmasına karşı çıkmış ama o benden vazgeçemeyeceğini söyledi,ve sürekli beraber olmaya karar verdik.
Hilal arkadaşının yine yanlış yaptığını düşünüyordu
---Arzu daha askerliğini bile yapmamış,ufacık çocuk sayılır sen delirdinmi.Sonu olmayan şeylerden nezaman vazgeçeceksin
---Askerliği konu değil,hem biz ciddiyiz,bir süre beraber yaşayacağız,zaten Salim askere hemen gitmeyecekki,daha üniversite var,
---Daha kötü ya,hayata atılmasına neredeyse beşyıldan fazla var,ve sen o zaman otuzu devirmiş olacaksın
--Hilal bu benim hayatım,ve kendime yetecek aklım var,bana dadılık yapmandanda sıkıldım artık
Hilal şok olmuştu,Arzudan hiç böyle bir tepki beklemiyordu.Oysa sadece onu sevdiği,zarar görmesini istemediği için konuşuyordu.
---Arzu pişman olacağın şeyler söyleme,ben sana arkadaşlık etmeye çalışıyorum,ilişkini doğru bulmuyorum hepsi bu,
Arzu ilk defa Hilale karşı kırıcı konuşmaya başlamıştı
---Senin doğrularınıda gördük,ben hiç olmazsa teröristlerle düşüp kalkmıyorum,onlarla aile kurmayada kalkmıyorum.
Hilal bu cümleden sonra birşey diyemedi,gözleri dolu dolu olmuştu.Yıllardır bütün hatalarına rağmen bırakmadığı arkadaşı,ilk yanılgısında kendisini suçlama yolunu seçmişti.
--Arzu ben onun terörist olduğunu nerden bileyim,alnındamı yazıyor
--Bil diyen yok,öğrendin hala affetmek için kılıf arıyosun,neden polise gitmiyoruz,bu adam militan demiyoruz,Azize hanım öldü,suçlularıyla aşk yaşamaya çalışıyosun nasıl bir vicdan var sende
Hilal daha fazla konuşmanın yersiz olacağını düşünüyordu,bu konuşmadan sonra artık istesede Arzuyla kalamazdı.Çünki arkadaşı kendisinin bilerek ve i,steyerek Muratı koruduğunu söylemeye çalışıyordu.Oysa Azize hanımın öldürülmesine herkesten çok Hilal üzülmüştü,ve bunu en iyi bilen Arzuydu.Demekki olay sadece bu değildi,Arzu artık hilalden sıkılmıştı,daha özgür,daha başına buyruk bir hayat istiyordu, ve buy galiba müdahale edemeyeceği bir durumdu.Çok fazla uzatmanın bir anlamı yoktu.Hilal çalışırken Arzu böyle birşey söylese belki içerlemezdi,ama şu an tekbaşına bir ev tutamayacağını Arzuda biliyordu.Yinede bir şey söylemeye,ısrar etmeye gerek yoktu.
---Tamam Arzu,akşam eşyalarımı toplarım,yarın halama giderim,ama büyük eşyalarımı kendime bir ev bulunca alırım,
Arzu gülümseyerek bakıyordu Hilale
---Ya delimisin kızım sen,sen nereye gidiyosun,evde eşyalarda senin olsun,ben gideceğim.
Devam edecek...............
Serhat ÇalışkanKayıt Tarihi : 5.2.2007 14:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!