Patronsuz Kalan Köpekler 13

Yeni evlerinde ilk sabaha uyanmışlar,Arzu okula,Hilal dersaneye gitmek için evden çıkmışlardı.Hilâl dersaneye girdiği vakit,koridorda bir ileri bir geri yürüyen Azize Hanımla karşılaştı.
--Günaydın Azize hanım
Azize hanım pek kimseyle konuşmak istemediğini belli eden bir tonda
--Günaydın
diyebildi,sonra elinde tuttuğu kağıdı Hilalden saklamaya çalışarak
--Müdür bey gelmemiş henüz,onunla işim vardıda.Siz odaya geçin isterseniz
Hilal elindeki kağıdı görmüştü,
--O elinizdeki nedir
Azize hanım,Hilâli kolundan tutup,sus,konuşma gibi bir işaret yaptıktan sonra,adeta sürüyerek öğretmenler odasına götürdü.Odaya girince Hilâlin kolunu bırakan Aazize hanım dışarda kimse olmadığından emin olduktan sonra kapıyı kapatıp
---Ah Hilâl kızım,ben mahvoldum.Buldular beni,buldular!
--Kim buldu sizi Azize hanım,ne oldu anlatın allahaşkına
--Onlar,teröristler,kansızlar.Daha ne istiyorlar,hem küçücük yavrumdan ne istiyorlar?
Azize hanım konuşurken dudakları titriyordu,gözlerinde müthiş bir korku,nefeslerinde çaresizlik vardı.Sabahtan beri ağladığı,yanaklarındaki kızarıklıktan belliydi.Hilâl ne olduğunu tam anlayamamıştı,sordu
---Çocuğunuza bir şeymi yaptılar
--Yaa aynı mektuptan birtanede onun çantasına bırakmışlar.Yazı aynı yazı,
Hilâl neredeyse unutulmak üzere olan bu olayın tekrarlanmasından korkmuştu,fakat bu sefer daha ciddi birşeyler yapmak lazımdı.
--Azize hanım,çıkışta beraber savcılığa gidiyoruz,itiraz istemem
--Ah Hilalcim,ben bilmezmiyim polise gitmeyi,şikayet edersem oğlumu öldüreceklerini yazmışlar.Tanrım neden daha ne istiyorlar,yetmedimi allahım

Azize hanımın yakarışlarından Hilal daha önce yaşanmış birşeyler olduğunu anlıyordu.Sormak istemiyordu,ama artık olay Azize hanımın kontrolüne bırakılacak gibi değildi.Ciddi bir tehdit vardı ve Kadıncağız nerdeyse bir haftadır korkudan yolda yürüyemez hale gewlmişti.
---Azize hanım,yetmedimi derken.Daha önce ailenizden birine zararmı verdiler
Azize hanım Hilâlin ısrarlı tutumuna daha fazla karşı koymak istemedi,Hem sırrını anlatacak birileri olmalıydı.Artık bu sırrı tek başına kaldıramıyordu.Oturduğu koltuktan kalkıp,Hilâlin yanına oturdu.Elini Hilâlin dizine koyup,derin bir nefes aldıktan sonra
--Hilâlcim benim şimdi anlatacaklarımı kimseye anlatmayacağına bana söz verirmisin.Eğer bana bir şey olursa bile oğlumun hayatı için bunları kimsenin bilmemesi gerekiyor.
Hilâl korkmuştu,henüz bir kaç haftadır tanıdığı biri kendisine hayati sırlar vermek istiyordu.Hemde bu öyle kişilerle ilgili bir sır değil,bir örgütün pis işleriyle alakalıydı.Yinede tutabileceğine emin olmadığı halde,olayı aşırı merek ettiği için ve belki Azize hanıma yardım edebileceğini düşündüğünden tereddütsüz söz veriyordu
---Söz Azize Hanım,kimseye anlatmam.Ama sakin olun lütfen,sizi bukadar tedirgin eden sırrınız nedir,anlatın bana,korkmayın sizi asla yalnız bırakmam.
Azize hanım her nasılsa Hilâle güvenmişti,biraz daha sakinleştiği sigara yakmasından anlaşılıyordu.Bir tanede Hilâle uzattıktan sonra sanki içerde başka biri varmışta kendisini duyabileceğinden çekiniyormuş gibi kısık bir sesle
---Benim kocam 1990 da bu kansızlar tarafından öldürüldü, İran sınırında.Kocam Türkiyeye eroin sokmaya çalıştıkları sırada bunların bir çetesini çökertti,o zaman bende güney doğuda görev yapıyordum.Kocam albaydı.Bir gece beni aradı görevini tamamladığını,bir kaç gün içinde benide şehirden alıp İzmire kesin dönüş yapacağımızı söyledi.Ozaman daha serkan iki yaşındaydı.
--Serkan oğlunuzmu?
--Evet,ama bu allahsızlar,kocamdan sonra onuda alacaklar.
Hilâl iyice korkmuş,ama birokadarda meraklanmıştı
--İyi ama kocanızı niye öldürdüler
--Çetenin elemanları kocama para teklif ettiler,hemde çok para.Tek istedikler malı Türkiyeye sokmalarına göz yummasıydı.O bir türk milliyetçisiydi,vatanına bayrağına,insanına aşıktı.Tekliflerini kabul etmeyip,Üstlerini durumdan haberdar edince yapılan operasyonda yirmi terörist ele geçirildi.Tabi miktarını tahmin edemeyeceğin kadar eroin ve patlayıcı maddeyle beraber.Ordu kocama başarısından ve yardımından sebep ödül olarak İzmirde görev çıkarttı.Yani artık dağlarda eşkiya peşinde koşmaktan,her saniye ölümle burun buruna yaşamaktan kurtulmuştu.Ama kurtulamadı,yapacaklarını yaptılar,Arabasına bomba koydular,hemde evimizin önünde,şehrin göbeğinde

devam edecek.........