Ve patron dedi ki 15 dk geç kalanın günlüğünü komple keserim
Koşa koşa kartlar bastık
Çocuklarımızdan uzak kalmayı göze aldık
Arkadaşlarımızla görüşmedik
Anne babamızı bazen arayamadık bile
Zaman nasıl geçti anlamadık
Çünkü zamanımızı birileri hep 3 kuruşa satın aldı
Uzaktan gelen sesi hiç anlamadık
Belki o kadar alışmıştık ki umursamamaya
Artık duymuyorduk bile
Bizi çağırıyordu
Her hatanı bağışlıyorum
Her şeye rağmen rızkını kesmiyorum
Seni sonsuz mutluluğa kimsenin veremeyeceğine çağırıyorum diyordu
Özgürlüğe çağırıyordu
Her gün beş defa çağırıyordu bizi
Fakat şuan vaktimiz yoktu
Kart basmalıydık çünkü patron....
Kayıt Tarihi : 12.2.2014 13:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!