Mısır toprağa doğru koşarken,
Ateş önünü kesti,
-yangın yeriyim baksana;
Seviyorum dedi.
Oysa onu ancak toprak severdi.
Mısır ateşe değdiğinde,
Anladı sevmediğini,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Merak ettim doğrusu, mısır nasıl patlar?
Ateşin etkisiyle yüksek baskı altındayken nişasta bir anda kabuğu deler ve mısır tanesinin kabuğundan dışarı fışkırır, ardından hızlıca soğuduğunda bildiğimiz patlamış mısır şeklini alırmış. Mısırın "pat" sesini çıkarmasının sebebi ise yine içerisindeki suyun buharlaşması imiş.
Şaire Hanımın belirttiği gibi, bazen insan kendini büyük bir ideal uğruna feda eder. Örneğin; vatan sevgisi için seve seve şehit oluruz. Vatan sana canım feda deriz. Anneler yavrularını askere başlarına kına yakarak gönderirler. Bu Aziz Milletin benliğine işlemiştir.
Benzer durumları başka canlılarda da görürüzi Bir anne tavuk bile civcivlerini korumak için gözünde korku emaresi kalmaz, canı pahasına mücadele verir.
Mısır toprakla buluşturulmalıdır. Yeni yeni mısırlar ancak bu şekilde üreyebilir. Aslında buradan da çıkartılacak sonuçlar var.
Kaleminize sağlık.
Evet aynen benim ifade etmek istediğim de buydu çok teşekkür ederim ben de yazmadan önce araştırma yapmıştım
Patlamış mısırıda çok severim.yüreğinize sağlık Zerrin hanımcığım. Sevgiler
Çok teşekkür ederim mutluyum sizinle
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta