Patikada İnadına Ergi

Öylece akıp gidiyor zaman,
Sensizliğin tam ortasındayım.
Bugün pazartesi,yarın pazartesi ertesi...
Susadığım sana özgürlüğe inat,
Bilirsin; İnsanoğlu herzaman daha fazlasını ister:doğası gereği.
Bende doğadan çaldım seni,kopardım dalından bir kış ayında...
Şimdi çok özlüyorum seni bu köleci toplumda,
İnsanoğlu değişiveriyor birden kendi içinde,
Dostunu,arkadaşını satıveriyor saniyenin altında; tereddütsüz!
Yani,sisteme ayak uyduruyor zamanla,
Ama yine köle,yine kölecik...!
Ben,kaçtım elimden geldiğince,
Yendim ama kendi içimde,
Galibiyetimi veremedim insanlara,insanlığa...
İşte böyle güzelim,yine istemeden kayıverdik sevda masalından logar çukuruna!
İşte bu çukurda daha çok istiyor insan; yanında olmayı,yanında kalmayı...
Ama sevda sınır tanımaz; yıkar tüm tabuları,
Bizde yıkıverdik tüm duvarları,
Duvarlar kardeş oldu sevgimize,güç kattı gücümüze,
Şimdi mutluyuz; yaktık bütün gemileri,
Sevdamız kül oldu,dolandı tüm dünyayı; bir diyardan öbür diyara...
Her kilometre,her zaman dilimi daha da bağladı bizi birbirimize,
Çünkü ereğimiz oldu kavuşabilme özlemimiz,
Gayemiz oldu beraber yaşlanabilme gereğimiz,
Ve öyle sevdik birbirimizi; ette tırnak,damarda kan gibi...
Bazen,doping oldu öyle koşturduk atımızı maraton boyunca,
Birinci geldi sevgimiz ve ipi beraber göğüsledik; el ele,gönül gönüle,
Aynı yolda beraber yürüdük yoldaşça ve beraber bitireceğiz; dinmeyen hasreti,bu dinmeyen özlemi,
Sonunda bir bütünün iki parçası olacağız; ebediyete uzanan yolda...