Patika Şiiri - Zeynep Beşen

Ve ay karasi yüzün de,
Doğan güneşle,
Isınır bunca dünyalar,
Gözlerin, ekmek ufalıyor ha bire kuşlara.
Bundandır seni severken
Içimi saran cıvıltılar.
Yağmurlarısın çorak topraklarin,
Bir ınsanin sevincisin işte,
Ruhuma açılır patikalarin.
Gözlerin çok diyorum
Anlıyormusun?
Dağınık gözlerin ,
Ve kendinden bilge gülüşün ,
Yüzüme nakişladiğım
Bu mana sensin.
Yüzüm de gezinen bu izler senin .
Senin harflerini alarak
Keşfediyorum beni ,
Dağınık gözlerin ,
Ay karası yüzün ,
Toplamısın işte mutluluğum.