Patika Şiiri - Saadettin Sarı

Patikadır bu, inişi çıkışı çoktur.
Kâh yürütür, kâh koşturur, sorgu sual yoktur.
Yorulmak bilmez, herkesin sırtı pek, karnı toktur.
Şanslı isen, giderken havada turna, kafana düşen po..tur.

Dizilir boncuk, boncuk fotoğraf zamanı, azıcık mola.
Ne dert, ne tasa kalır geride, düşer tek sıra yola.
Hadi bakalım, şimdi bulun yolu? Sağa, düz ya da sola.
Daha yetmez, devam, botlar terle dola.

Tek düzen, sanırsın hesap planı.
Müsamaha yoktur, düşünmez kalanı.
Dürüsttür, merttir vallahi yok yalanı.
Mola da bile alır önlemi, sevmez talanı.

Doğa bu! Cıvıl, cıvıl amber, amber kokar.
Ha! Dikkat etmeli, tembihlenir; yılan sokar, arda kalanı.
Çıkmaya görsün, ürküten Yılkı’ yı, acımaz can yakar.
Vakur yürür, önden arkaya, titiz bakar.

Hoş kokular içinde, kıvrılırken sola, sağa.
Bir düdükte, herkes durur, bakar dağa.
Saçılır ekip bir anda, çiçek toplamaya, düşmeden ağa.
İnceden inceler etrafı, oda ne? Elinde bir kaplumbağa.

Amaç yermek değil, sevmek olsun.
Ormanda cıvıltılar içinde, ciğerlerimize oksijen dolsun.
Kim ister ki, şu canım çiçekler solsun.
Orman olmaz zorla, bırak, Yılkı’ ya da lazım ot, yolsun.