Patavatsız Dangalak Şiiri - İlhan Keskin

Ağzından çıkanı, kulağı hiç duymaz
Ahkâm kesip dururda, sükûtu da bilmez
Yol yordama davet etsen, ona da gelmez
Seni nasıl yontacağız, patavatsız dangalak

Açık söylüyorum diye, yılan gibi sokarsın
Bir dosttum yok diye, aval, aval bakarsın
Her kelamın arasında, lafa küfürde katarsın
Senin dostun olur mu, patavatsız dangalak

Her ağzından çıkanı duy, söylemeden bir düşün
Beğendiğin yerden konuşma, korumaz seni gücün
Cismin devasa olsa da, olduğun kadardır cürümün
Dilin belasını çeker düşersin, patavatsız dangalak

Bak sana ne diyeceğim, sözünün kantarı olsun
Fazla kaçırdığını görürsen, topuzuna vurursun
Ağzın kelam ettiğinde, birde kulağın duysun
Dinlersen beni adam olursun, patavatsız dangalak