Patates ektik, tarlaya taşındık
Zengin olmak için gece gündüz çalıştık.
Bu senede yine havamızı aldık.
Felek gül dememiş nasıl güleyim
Gübreyi, mazotu borç ile buldum.
Mahsül para etmedi işte ben öldüm.
Aklımı şaşırdım, deliye döndüm.
Felek gül dememiş nasıl güleyim.
Kuyu düzen tutmaz, her gün açar arıza.
Kimden borç istesem çekiyor naza.
Elde avuçta kalmadı, para yaza.
Felek gül dememiş nasıl güleyim.
Dur desende asla duramam,
Oturupta bir lokmamı yiyemem,
Borçları bitiripte rahat edemem.
Felek gül dememiş nasıl güleyim.
Borç yiğidin kamçısı dediler.
Borçlandırmak için için her naneyi yediler.
Yağmurlama olursa iyi olur dediler.
Felek gül dememiş nasıl güleyim.
Kapı çalınınca korkuyorum,
Alacaklı geldi sanıyorum,
Hemen bir tarafa saklanıyorum.
Felek gül dememiş nasıl güleyim.
Aşık Ali bitir artık sözünü.
Toprağa bağlamış bütün özünü.
Patates ekenlerin gördün mü hiç gülen yüzünü.
Felek gül dememiş nasıl güleyim.
1987 Yaz Ağcaşar Köyü/Niğde
Ali Gül 2Kayıt Tarihi : 31.8.2006 09:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri patates tarlasında, 1987 yılında patates sularken babamla birlikte yazdık. Şu anda da patates ekimi ve toprak altı meyvası olan her ürünün o bölgede ekimi yasaklanmış olup herhangi bir destekleme yapılmamıştır. Borçlarının ertelenmesi ilede ilgili bir girişimde bulunulmamıştır. Çiftçi zor durumdadır.
kutlarım harikulade olmuş.
sevgi ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (2)