Hep aynı sulu boya gibi sürrealist yüz
Ağaçlar bile bazen birbirine benzer
Midem sancılar içinde
Kaldırım herkes kokuyor
Biraz acıktım
Biliyorum kendimi doyurmam gerek
Bu semtte pazar yok
Bıktım bu metafordan
Patates yiyeceğim
Or***u çocukları
Ne anlarsınız siz
Kayıt Tarihi : 29.12.2024 05:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!