Geldi Patara'lı Nicholas, elinde haral.
Baktı gözlerini belerterek taze fidanlara.
Umut lazımdı, o topraklarına.
Hak lazımdı, verecekleri haklarına.
Merhamet lazımdı, verecekleri merhametlerine.
Aş lazımdı, pay edecekleri aşlarına.
Baktı haralına Patara'lı Nicholas.
Ne hak vardı, ne insanlık.
Elem koymuşlar,
Kudretli görünen o koca harala.
Haralı nasırlı avuçlarıyla kavradı,
Patara'lı Nicholas.
Attı koca gökyüzüne,
Sanki Tanrı'nın yüzüne çalarcasına.
Falezlerden aşağı giden haralı,
çekiverdi haşin dalgalar,
başka bir yere götürürcesine.
Atlayıverdi Patara'lı haralın ardına.
Sarıldı sımsıkı.
Dipe çekti kendisiyle, o elem haralını.
Gözden kayboluverdi sonra.
Umutla gidiverdi Patara'lı Nicholas.
Kayıt Tarihi : 25.9.2020 19:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!