Ne zaman kendimle şiir konuşsam
Şu mavi denizler gelmez aklıma.
Sahiller dar gelir, ilham alamam.
Ufuklar sığmaz bu garip dünyama.
Yetmez bana deniz, sahil, musiki…
Sözlerim uzak kalır mısralara.
Hemen uzanırım düşlerimdeki
Zirvesi dumanlı ulu dağlara...
Önemli değil nerede olduğum
Sığınırım dağların zirvesine.
Hem yalnızlığıma yoldaş olurum.
Veririm kendimi rüzgar sesine…
Bilirim dağlar heybetli ve mağrur.
Hiç yüz bulamaz hayal tüccarları.
Yürütmez eteklerinden savurur.
Vurur yüzüne soğuk rüzgarları.
Bulamoğlu dağlarda çoban oldu,
Soğukta kaldı, ıslandı yağmurda...
Etrafında çok kurt, çakal uludu;
Karıştırmaz dumanlı havalarda…
Şile/22.06.2018
Mustafa BulanKayıt Tarihi : 14.1.2025 18:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!