Pastoral Şiiri - Ahmet Baris Ay

İki gölün göl olma yarışı bu
Birinin derinliği koyu
Diğerinin balıklarının dikenli sırtı
Birinin sazlıkları ıslık çalar
Diğerinin diplerine pusu atmış misinalar

Küçük ayakları ıslatmada aynılar ama
Pabuçlar iskelede bırakılmış
Ve uzakta bir kurbağanın kulak verdiği bir mırıltı iken
İki küçük ağızdan
Bir üzüm damlasının buharlaşması gibi tüten çocuk cümleler

Taş sektirmede de aynılar
Kayık yüzdürmede
Göçmen kuşlara ova ova serilmede
Maviliği ayna ayna yansıtmada
Bakanın göğsüne göğsüne bahar bahar esmede
Hep aynılar

Yüzündeki asimetri bu yüzden
Bir çok benzeyiş içine gizlenmiş küçük farklar
Bir tutam bildiğim sen
Bir tutam bilmediğim
Bir büyü tarifi gibisin
Başından tutam tutam saçların
İçine düşem düşem gözlerin
Yüzünü öpem öpem dudakların

Ne zaman ağlasan
Bir gölden bir göle bir balık sıçrar
Derisi pul pul sevinç sarısı
Aynasında sararmış günleri yansıtır
Başka başka sarılar var her pulda
Başka köklerden çiçek açmış
Ya da aynı kökten başka çiçek açmış sarılar
Pul pul bir sarılık sergisi olmuş mutluluğun

Sürüden yalnızlığa kaçış
Yalnızlıktan sürüye katılış gibi
İki ucu vuslat bir devr-i alem olmuş günlerin
Bense çemberin hiç tanımadığı o nokta gibiyim
Tam ortasındayım aşkın