Pastalı Kek Şiirleri - Şair Pastalı Kek

Hasretle yanıp tutuşur gönlüm,
Aşkın ateşiyle yanar her an.
Uzaklarda olsa da sevgilim,
Umudumla yanarım, içimde yangın.

Gözlerim yıldızları sayar her gece,

Papatyaların bile sana kıskançlıkla baktığını söylemeliyim. Çünkü en güzel çiçekler bile senin zarif ve çekici varlığın önünde solgun kalır. Seninle birlikteyken zamanın yavaşladığını hissediyorum; sonsuzluğa uzanan bir anı gibi her bir anımız. Gökyüzünün bile senin güzelliğinden kıskançlıkla yıldızlarla süslendiği anlarında kendimi şanslı biri olarak görüyorum. Senden alıp başını gitsem, düşlerimde bile seyyah olur, senden alamayanlara seni anlata anlata doyamam. sırma saçlarından tutunca geceler bile güne döner, ışığa dönüşür. Gözlerinin ışıltısı, yıldızların oluşumuna ilham kaynağı olabilir. Sessiz adımlarınla hayatımı neşeyle doldurur, kalp atışlarımı hızlandırırsın. Herbiri bir sanat eserini andıran kusursuz hatlarında inci tanem; sen gözlerimde tutkuyla açan bahar, dilimde dile gelmeyen şiirsin.

Bir sabah uyandım, gözlerim kan çanağı, Üstelik kış gelmiş, kar yağıyor pencereden; Ben olsam kaçardım, bu ne biçim hayatı? Hem sevgilim yok, hem de yalnızım herkesten. İyi niyetliydim ben, sevmek istedim seni, Şarap içer ağlardım, annem terziydi benim, Sen benden iyi ol, mutlu ol başkasıyla. Çok canım yanıyor, ölsem kurtulsam istersen.

Ey sevgilim, hasretinle yaktığın bu gönlüme
bir çiğ tanesi de olsan razıyım.
Dön ki susuzluğu gitsin ruhumun,
dön ki yeniden yaşarsın dünyam.

Haber verecektim veremedim Demir kapılar ardında küçük bir delikten bakakaldım duvarın ardındaki siyah saçlarına oysa Hasret içmiş bedenim yosunlaşmış kalbime gömüvermişim seni kabuğuna saklanan inci gibi

Ben bilinmeyen hayalleri taşıyan bir kâşiftim,Gece rüzgarında yıldızlara kanat açıp uçan. Görenler hayranlıkla adımlarımı izlerken,Ben kendi iç dünyamda derinlere dalan bir derviştim. Düşlerle dans ederdim yalnız gönlümün dar meydanında,Bir şairin kelimelerinden örülen hayalimde kaybolurdum. Gecenin sessizliğiyle yankılanırdı hicranımın nağmeleri,Gözlerim şiirlerle dolarken, kalbim duyguların arzusuna kapılırdı. Ama sabahın ilk ışıklarıyla uyanışım geldi,Rüya perdesi kalktığında, gerçekle yüzleştim. Yitip giden büyülü dünyamın yerine gerçekler kondu,Uykunun sultanlığı son buldu, ben hiçliğe büründüm.

Aklım bana unut dese de gözlerini,
Kalbim içine mühürlemiş seni.
Bilirim sen de yüreğinde yaşatıyorsun beni.
Adımız vuslat olsun gel, dön.
Saçıma ak'ları düşmeden,
Gözlerimin ferini söndürmeden,

Işıksız karanlık bir yerdeyim hiç bilinmez bir darlıktayım kaçmak istiyorum kaçamıyorum sana gelmek istiyorum gelemiyorum çok uzaklardasın her gece resmine bakarak uyuyorum gittiğinde sana kal demek istedim diyemedim çünkü kalamazdın gitmek zorundaydın ama keşke diyorum kalsaydın kalsaydın ki kurduğumuz hayalleri yaşasaydık
Yaşayamadık...
Nerelerdesin şimdi acaba nasılsın iyi misin bilemiyorum beni sorarsan ben beni bıraktığın yerdeyim seninle tanıştığım duraktayım seninle sarıldığım sokaktayım karanlık ışıksız bir banktayım eskiden karanlık nedir bilmezdim çünkü hayatımı aydınlatan sen olmuştun şimdi ise hayatımı karanlığa çeviren sen oldun sana diyemem belki ama bunu okuduğumda anlarsın umarım özlüyorum seni, sesini, kokunu karanlık geceme yakamoz olan gözlerini, dön gel

Umutsuzluklarla dolu tüm arayışlarım
Arayıp da bulamadıklarım
neredesin düş güzeli?
Düşler sokağımın sokakları sessiz
Tüm düşlerim hep sensiz
neredesin düş güzeli?

Gökyüzünde solgun bir ay,
Yıldızsız gecelerde kaybolan hayal.
Özlem sarar her yanı,
Gel desem de dönmezsin bir daha.

Rüzgar savurur saçlarını,