Pastacı Yusuf Şiiri - İbrahim Eroğlu

Onunla istasyonda tanışmıştım,
Kurtalan Expressi'nin delikanlı günlerinde,
Beyrut'tan gelmişti.
Okuma yazması yoktu,
Ama iyi bir ustaydı.

Ben kebapçıda garson,o pastacıydı.
Hem de Kurtalan'nın tek pastacısı!
Kaymakamı bile tanırdı,
Devlet erkanını bir bir sayardı...
Sıkı bir Beşiktaşlıydı.

Yıllar sonra İzmir'de karşılaştık,
O,orduevinde asker,ben üniversite öğrencisiydim.
Gezdik,anıları yad ettik...
Kordon,uzun zamandır böyle iki dostu misafir etmemişti!

Derken Batman'da kesişti yolumuz,
O,artık lüks bir pastane sahibi,ben de öğretmendim.
İkimizin de çocukları vardı,
Yusuf mükemmel bir pastacıydı,
Yüreği de sözleri gibi tatlıydı!

Dün ona uğradım baklava siparişi için
arife gününden bir gün önceydi..
yine güler yüzlü yine eski Yusuf'tu!
Baklavayı almaya gittim bir gün sonra,
dükkan sessiz çalışanlar durgundu..
Yusuf'u sordum,
herkes sustu,küçük çırak:
O, dün öldü dedi.
Hem de,baklava açarken,
sanki sırasıydı kalp krizinin!
hem de bayrama beş kala...!
oysa Yusuf daha ne tatlılar yapacaktı!
Daha nice dostlarına tatlı tatlı gülümseyecekti!
Ama olmadı....