Paspasın altında. Şiiri - Vedat Korun

Bulamadıysan eğer,
Bir de eski paspasın altına bakıver.
Belki de!
Sakladığım yerde unutulup kalmıştır.
Gemiş zamanların paslı anahtarı.
Oradaysa, kimseye göstermeden alıver,
Usulca!
Açıver geçmişin hayâl kapılarını.
Bak bakalım!
Seninle bıraktığım hatıralarım orada mı?
Bir başka gönül hırsızı çalmadan,
Uzanıp da alıver,
Bak!
Üzerinde hâlâ sevda sıcaklığı var mı?
Ateşi küllenmişse,
Aman soğumasın yine!
Onu öp,nefesinle öylece ısıt..
Oku, tekrar,tekrar o rûya satırları.
Ezberinde tut!
Sakla yüreğinin en kuytu yerinde...
Bak!
Yine etrafta,kıyılarda, köşelerde,
Geziniyor parmak uçlarında,
Şen kahkahalar yerine,
Kırık bir tebessüm,
Ürkek ve sessiz…
Aşk fısıltılarımızın kanı çekilmiş,
Örümcek ağlarında asılı.,
Öpücükler avizelerin tozlarına karışmış,
Yanıyor İnceden ışık,ışık.
Nikâh resimlerimiz asılmıyor artık duvarlarda boy,boy.
Bir hayâli suret gizli,
Çerçevelerin o boş,soluk izlerinde şimdi.
Yaa! bensizlik böyle işte!
Elden bir şey gelmez gayrı.
Öte yakaya tayinimiz çıkmış bir kere.!
Ne kaldıysa geriye topla.
Gönül ziyaretgâhında sakla.
Yaşayamasan da o eski günlerini,
Bakarsın ısıtır şu ağlayan yüreciğini..

31-01-2009.