Paspasın Altı Şiiri - Eyüp Cüce

Hatırlar mısın, bendim can yoldaşın?
Bensiz adım atmıyordun bir zamanlar.
Şimdi şu hallerinin sebebini,
Çocuklar bile anlar.

Hatırlıyorum da o günleri,
Acı acı gülüyorum.
Gelmiş işte nankörlüğün yeri,
Yaşıyorum, biliyorum.

Dilinde bir aşk şarkısı
Elinde bir ıslak sigara,
Yalpalayan adımların kucağında,
Düşerdik yollara.

Bazen parmakların kanardı,
Kapıya vura vura.
Bilir misin, titreyen ellerinle,
Kaç kez düşürdün beni çamura?

Evlendin, unuttun beni,
Artık gereğim kalmamıştı.
Eşin bekliyordu nasılsa,
Sen gelmeden hiç uykuya dalmamıştı.

Çocukların oldu bir kız bir erkek,
Eşinin ilgisi indi yarıya.
Artık beklemiyordu seni,
Bilerek, isteyerek,
Kaçmaya başladın dışarıya.

Türlü yalanlar uydurup,
Eve sabaha karşı dönüyorsun.
Uydurduğun yalanlara,
İnandıklarını sanıyorsun.

Dışarıda yaptıkların,
Eşinin gözünden kaçmıyor.
Artık beklemiyor dönmeni,
Kapıyı açmıyor.

Şimdi bana ihtiyacın var,
Yemek için türlü haltı.
Bu halde bile ey nankör,
Bana reva gördüğün yer,
Paspasın altı.