ciğerlerimi siyaha döndüren yalnızlık
parmak ucunda yanmakta
bir nefes bir nefes derken
aşksız soluklar sokuluyor odama,
paslı menteşeler,
paslı, yalnızlık nefesinden dilim!
üşüyorum, kar tanelerini örtmüş tenim!
uykusuzluğun kıskacında kirpiklerim,
her kar erimesinde, mazgallardan aktı sevgim
baktığında tertemiz bir gelinlik,
dokunup çiğnediğinde masumiyeti kirletirsin…
düş bozumu evlerde misafir kaldı yüreğim
göçük altında inleyen gençliğim
bittin, yarınsızlığı içtirdi sana sevgin;
şimdi yanma vakti küflenen, çeyizlerin
mavi bir kelebekle kalbim, umuda getirdim!
08/2/2010-23:55
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 9.2.2010 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!